liczbami kwantowymi
Encyklopedia PWN
fiz. przejście od praw fizyki klas. do odpowiednich praw teorii kwantowej; polega na przyporządkowaniu wielkościom fiz., charakteryzującym stan układu (np. pęd, energia czy moment pędu), odpowiadających im operatorów, spełniających określone warunki (operatory w mechanice kwantowej);
bariony
cząstki (cząstki elementarne) o spinie połówkowym (fermiony) zdolne do oddziaływań silnych;
[gr. báros ‘ciężar’, iṓn ‘idący’],
fizyk teoretyk amerykański, pochodzenia włoskiego, jeden z twórców podstaw energetyki jądrowej.
Pauliego zakaz, zasada Pauliego,
fiz. podstawowa zasada fizyki kwantowej, wg której w układzie złożonym z identycznych cząstek o spinie połówkowym (fermionów) 2 cząstki nie mogą znajdować się w tym samym stanie kwantowym.
fizyk duński.
fizyka
nauka o budowie oraz właściwościach materii i działających na nią siłach;
[gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
